برادر ارجمندم جناب دکتر قبادی عزیز
سلام امیدوارم همیشه تندرست و شاد و سر افراز باشید، دیروز، که در اینترنت به دنبال مطلبی میگشتم،تصادفا، به مقالهی بسیار روشمند، پر محتوا وارزندهی آن بزرگوار بر خورد کردم در نقد کتاب" پیکرگردانی در اساطیر " که بیش از یک سال پیش در پژوهشنامة انتقادی متون و برنامههای علوم انسانی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی ،به چاپ رسیده بود، براستی هم غمگین و تنگدل شدم که چرا این اثر ارجمند را تاکنون نیافته و نخواندهام و در همان حال، شادمان گشتم که درمقالهی مذکور، دانش گسترده وروشمندی نقادانه و دقت جنابعالی را در بررسی کتاب پیکر گردانی دیدم و بسیار به خود بالیدم که: هنوز گویندگان هستند اندر عراق که قوهی ناطقه مدد از ایشان بردآفرین بر شما که این همه برای نقد و بررسی همه سویهی این کتاب وقت گذاشتهاید و اندیشههای روشن و دقیق خود را با خوانندگان مطرح کرده اید، نقد شما نمونهی روشنی از نقد دقیق علمی است که هم خوانندگان را به کار میآید و هم نویسندهی کتاب را و من به سهم خود از صمیم قلب از شما سپاسگزارم که این کتاب ناقابل را در خور نقد و بررسی یافته اید و آرزو میکنم که دانشجویان شما نیز با همین سعهی صدر و حوصله و دانش وسیع، پا در چای پای استاد خویش بگذارند ودر حوزه های تخصصی خود، آن چنان که در مرکزهای تحقیقاتی و دانشگاههای معتبر جهان، مرسوم و متداول است، با دانش کافی و بیطرفی و دقت نظر و به قصد روشنگری، به ارزیابی نکتههای مثبت و منفی آثار ادبی و اجتماعی، بپردازند و همگان را از نقد ارزشمند و روشمند خویش بهره مند سازند.
با فروتنی بسیار عرض میکنم که موضوع کتاب پیکر گردانی در اساطیر، حتی در زبانهای دیگر، نیز کمتر مورد توجه قرار گرفته است و در هیچ جایی تا آنجا که من اطلاع دارم، درکتابهای نقد و بررسی اساطیر، دربیشتر از یکی دو صفحه، مورد بحث و بررسی قرار نگرفته است ، بنابراین تالیف چنین کتابی، بدون در پیش داشتن هیچ سابقه و الگویی چاپ شده - چه به زبان فارسی یا زبانهای دیگر، کاری بسیار دشوار بود و شاید در مدتی بیش از ده سال که من سرگرم کار بر روی این کتاب بودم و اطلاعات آن را فراهم میآوردم و گاهی هم با استادان بزرگ ایرانی و خارجی ،رایزنی می کردم، نتوانستم حتی به چند مآخذ که بتواند یاریرسان من باشد، دسترسی پیدا کنم، بنابراین هرچه از بد و خوب در این کتاب هست، زادهی جستجوگری و طرح و تدوین خود مناست و طبعا میتوانم پیش بینی کنم که از کمال مطلوب خود من و دیگران و از خطا و نقصهای احتمالی نیز مبّرا نباشد، ولی خدای را سپاس که دانشمندانی چون جنابعالی در این کتاب به عین عنایت نگریسته اند و آن را در خور نقد و بررسی یافته اند و من را اگر عمری باقی بود و فرصتی دوباره فراهم آید، با استفاده از یادداشتهای فراوانی که پس از تالیف و چاپهای متعدد کتاب فراهم آوردهام، در طرح کلی کتاب وجابه جایی فصول و حذف واضافه ی مطالب آن، خواهم کوشید و طبعا از راهنماییهای عزیزانی چون جنابعالی بهرهی فراوان خواهم برد. بار دیگر از این که دیر به مقالهی شما دسترسی یافتم، و نتوانستم به موقع از زحمتهای شما سپاسگزاری کنم، پوزش میخواهم وتوفیق روز افزون آن عزیز را از درگاه ایزد بی چون آرزو میکنم.
با ارادت بسیار
منصور رستگار فسایی
استاد بازنشسستهی دانشگاه شیراز واستاد مدعو دانشگاه اریزونا-امریکا
سلام امیدوارم همیشه تندرست و شاد و سر افراز باشید، دیروز، که در اینترنت به دنبال مطلبی میگشتم،تصادفا، به مقالهی بسیار روشمند، پر محتوا وارزندهی آن بزرگوار بر خورد کردم در نقد کتاب" پیکرگردانی در اساطیر " که بیش از یک سال پیش در پژوهشنامة انتقادی متون و برنامههای علوم انسانی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی ،به چاپ رسیده بود، براستی هم غمگین و تنگدل شدم که چرا این اثر ارجمند را تاکنون نیافته و نخواندهام و در همان حال، شادمان گشتم که درمقالهی مذکور، دانش گسترده وروشمندی نقادانه و دقت جنابعالی را در بررسی کتاب پیکر گردانی دیدم و بسیار به خود بالیدم که: هنوز گویندگان هستند اندر عراق که قوهی ناطقه مدد از ایشان بردآفرین بر شما که این همه برای نقد و بررسی همه سویهی این کتاب وقت گذاشتهاید و اندیشههای روشن و دقیق خود را با خوانندگان مطرح کرده اید، نقد شما نمونهی روشنی از نقد دقیق علمی است که هم خوانندگان را به کار میآید و هم نویسندهی کتاب را و من به سهم خود از صمیم قلب از شما سپاسگزارم که این کتاب ناقابل را در خور نقد و بررسی یافته اید و آرزو میکنم که دانشجویان شما نیز با همین سعهی صدر و حوصله و دانش وسیع، پا در چای پای استاد خویش بگذارند ودر حوزه های تخصصی خود، آن چنان که در مرکزهای تحقیقاتی و دانشگاههای معتبر جهان، مرسوم و متداول است، با دانش کافی و بیطرفی و دقت نظر و به قصد روشنگری، به ارزیابی نکتههای مثبت و منفی آثار ادبی و اجتماعی، بپردازند و همگان را از نقد ارزشمند و روشمند خویش بهره مند سازند.
با ارادت بسیار
منصور رستگار فسایی
استاد بازنشسستهی دانشگاه شیراز واستاد مدعو دانشگاه اریزونا-امریکا